Tuesday, December 16, 2014

குவாட்டர்ஸ் வீடுகள்





அப்பா பணி ஓய்வு பெற்று 
இன்றுடன் இரண்டு மாதங்கள்.
ஒட்டப்படாத நோட்டீசாய்
"இன்றே இவ்வீடு கடைசி"

என்னுடைய பால்யத்தை,
அக்காவுடனான சண்டைகளை,
முதற்காதல் கனவுலகை,
தின்று, விழுங்கி, செரித்து,
நிஜமாய் சிரித்துக் கொண்டிருக்கிறது 
இந்த 700 சதுரடிகள்.

சிறுவயது பிரம்படிக்கு 
நான் பயந்தொடுங்கிய மூலை,
ராமர்பானம் தாங்கி நிற்கும் பால்கனி,
அதிகாலை சூரியன் ஏந்திவரும் 
முற்கதவின் சிறு ஓட்டை,
மழைநாளில் ஓதமடிக்கும் 
வேதியல் சமன்பாடுகள் கிறுக்கிய 
என் அறைச் சுவர்.

இப்படி இருபது வருடங்களின் 
ஏதேனும் ஒரு ஞாபகத்தை 
சுமந்து கொண்டிருந்தது 
எங்கள் யாவரையும் 
தாங்கிச் சுமந்த வீடு. 

பேக்கர்ஸ் & மூவர்ஸ் 
ஹாரன் அடிக்க ஆரம்பித்திருந்தான்.

விடைபெறும் சகாக்கள் முகத்தில் 
நட்பின் பிரிவைக் காட்டிலும் 
அவர்களின் 'இந்த' நாளுக்கான 
பயம் தான் தென்பட்டது.

படிக்கட்டுகள் எண்ணியபடி 
கீழ் நோக்கிய நடை.

நிரந்தரப் பிரிவிற்கு 
முன்னதான ஒரு தலைகோதலைப் போல,
அடியிலிருக்கும் தபால் பெட்டியை 
ஒரு தடவை திறந்து மூடினேன்.

ஏழாம் வகுப்பில் 
விழுந்து கைய்யொடிந்த 
அந்த இரும்பு கேட்
கடைசி சாத்தலின் போது 
'கிரீச்' சென்றது.

சோகம் இழையோடும் 
புன்னகையை அங்கேயே உதிர்த்துவிட்டு 
திரும்பிப் பாராமல் நடந்து 
மெயின் ரோட்டிருக்கு வந்திருந்தேன்.
கண்ணீரும் கன்னமேட்டை தொட்டிருந்தது.

.....

அடுத்தநாள் அம்மா தினமும் 
சோறு வைக்கும் தெருநாய்,
வெறிச்சோடிய வீட்டைக் கண்டு,
நெடுநேரம் குறைத்துக் கொண்டிருந்ததாய்
பக்கத்துக்கு வீட்டு ஆன்ட்டி 
போன் போட்டு சொன்னார்கள்.


Friday, October 24, 2014

காதலியைக் களவாடியவன்...



'என் காதலியைக் களவாடியவன்' 
என்ற தலைப்பில் நேற்றிரவு 
கவிதையொன்றை 
தொடங்கியிருந்தேன். 
அறையெல்லாம் தேடியாகிவிட்டது. 
போனமாயம் தெரியவில்லை.

Wednesday, September 25, 2013

யாசிக்கும் மரணம்!






















காற்றில் தவழ்ந்து வந்த ஒரு பழுப்படைந்த டைரிக்குறிப்பு, 
பழைய பள்ளி நண்பனின் அலைபேசி உரையாடல்,
விட்டத்தில் சிறு முட்டைகள் கொண்ட பறவைக் கூடு,
கண் காணா இடத்தே கசிந்து வந்த ஒரு கண்ணதாசன் பாடல்,
"எல்லாம் சில காலம் இதுவும் கடந்து போகும்" என்பது போல் ஒரு வரி,
எதிர்பாராது அழுதுகொண்டே அறையுள் வந்த அடுத்த வீட்டுக் குழந்தை,
வழக்கமாய் வரும் சாயுங்கால பால்காரன்,


இவற்றில் ஏதேனும் ஒன்று நிகழ்ந்திருந்தாலும் 
அந்த தற்கொலை தடுக்கப்பட்டிருக்கக் கூடும்.

பெருமழை நனைதல்!


Thursday, April 18, 2013

அன்பு செய் !



அன்பு செய். 
தோற்றுப் போ. 
மறுபடியும் அன்பு செய். 
தளராதே.

Thursday, November 8, 2012

கேசம் கலைந்த இளம்பெண்



யாருமற்ற ஓர் ஒற்றையடிப் பாதை
ஆவி பறக்கும் ஒரு கோப்பை தேநீர்
இறைந்து  கிடக்கும் புத்தகங்கள் 
கலைந்து கிடக்கும் படுக்கை
கேசம் கலைந்த இளம்பெண் 

புகைப்படமெடுக்க 
தோதானதாய் 
வேறொன்றுமில்லை.


Sunday, August 19, 2012

இரு சந்தோஷ மீன்கள்...



அறை மூலையின்
கண்ணாடி ஜாடிக்குள் 
இரு சந்தோஷ மீன்கள்.

அவ்வறையின் வெளிர்நீல பூச்சு பற்றியோ,
ஆடை கலைந்துறங்கும் முதிர்கன்னி பற்றியோ,
பாசி படர்ந்த அவ்வீடு,
இரவை உருக்கி ஊற்றிய அவ்வூர்,
எல்லைசாமியின் நிரந்தர கோபம்,
அதற்கப்பால் ரம்மிய வானம்,
கடல் சூழ் உலகு,
அதை தாண்டிய
ஆகாயம்
அண்டம்
பால்வளி 
பிரபஞ்சம்
பற்றியோ அவற்றிற்கு 
தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை.
தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய 
பிரஞ்ஞையும் இல்லை.

நீ. நான்.
உன் மீதான 
என் காதல்.

  

Sunday, July 22, 2012

திருவிழாக் குழந்தை.


திருவிழாவில் 
குழந்தையை தவற விட்ட
தாயாய் நான்.
யாரோ கொடுத்த
மிட்டாயொன்றை  
கையில் வைத்தபடி
எங்கோ சிரித்துக் கொண்டிருக்கிறாய்.
தின்று முடித்தபின் 
எனைத் தேடி
அழத்தானே போகிறாய். 


Saturday, June 9, 2012

பிறிதொரு நாளில்..


எப்போதோ சென்ற
சுற்றுலா கடற்கரையின்
ஞாபகங்கள்
வடிந்து விட்ட போதும்,
பிறிதொரு நாளில்
கால்சட்டைப் பையில்
தட்டுப்படும்
எஞ்சிய மணலைப் போல
உன் காதல்...


உன் மடி...


இலவம் பஞ்சோ,
மழலையின் சுண்டுவிரலோ,
பூவிதழோ,
பூந்தளிரோ,
பூங்கா மலரோ,
பூனைப் பாதமோ,
உன் மடி.



வேண்டுமெனில்..


உன் பிரிவிற்கு நான்
இரங்கற்பா எழுதப் போவதில்லை
வேண்டுமெனில்
ஒரு தாலாட்டு பாடுகிறேன்.


Monday, April 9, 2012

திருவல்லிகேணியில் ஏதோ ஒரு மேன்ஷன்..




திருவல்லிக்கேணியில்,
நீக்கமற நிறைந்திருக்கும்
மேன்ஷன்களின் நிறைந்த
தெருவெங்கும்

ஒரு தீரா வலி,
ஓர் ஏக்கம்,
ஒரு நிறைவேறா ஆசை,
ஒரு கையிலடங்கா கனவு,
ஓர் இனம்புரியா வெறுமை,
ஒரு கையாலாகாதத்தனம்,
ஒரு குற்றவுணர்ச்சி ,
இன்னவென்று எழுதவிட முடியா
ஏதோவொன்று அப்பி கிடக்கின்றது..

வீட்டை விட்டு ஓடி வந்தவர்கள்,
பிழைப்பு தேடி வந்தவர்கள்,
வேலை தேடுபவர்கள்,
சினிமா ஆசைவெறி பிடித்தவர்கள்,
முதிர் கண்ணன்கள்,
நேற்று வயதுக்கு வந்தவர்கள்,
காலம் வீழ்த்திய கிழவர்கள்
இப்படி நிறைய..

அறையினுள்
இரைந்து கிடக்கும்
ஒவ்வொரு சிகரெட் துண்டும்,
காலி மது பாட்டிலும்
ஏதேனும் ஒரு கதை வைத்திருக்கும்.


கையிலிருக்கும் காசுக்கேற்றாற் போல்
முருகன் இட்லி கடையோ,
ரத்னா கபேவோ,
மோனிஷா டிபன் சென்டரோ,
கையேந்தி பவன்வோ.

மனசுகேற்றார் போல்
பார்த்தசாரதி கோயிலோ,
தேவி தியேட்டரோ,
கடற்கரையோரமோ,
ஒரு சிகரெட் பாகேட்டோ.

கண்ணகி சிலையருகே ஒருவள்
கண்ணடிக்கிறாள்.
கடமையும்,காலமும்
கண்ணிய ஆண்களை 
கட்டியே வைத்திருக்கின்றன.

வன்மம் வடியும் அவ்விரவில்
ஒரு கவர்ச்சி நடிகை.
அல்லது ஒரு கற்பனை காதலி.

நேற்று நிச்சயதார்த்தம் முடிந்த
கந்தசாமி அண்ணன்
எல்லோருக்கும் ட்ரீட் வைத்து
மகிழ்ச்சியும், இறுக்கமும்
கலந்த முகத்தோடு
பெட்டிகளை வாசல் வைக்கிறான்.

மஞ்சள் குண்டு பல்புடன் கட்டப்பட்ட
எண்ணெயில் தோய்த்த காகிதமொன்றில்
லைட் பூச்சிகள் ஒவ்வொன்றாக
ஒட்டி உயிரிழந்து கொண்டிருக்க,
புதிதாய் வந்த யாரோ ஒருவன்
கணேஷ் சாரிடம்
கையெழுத்திட்டு முன்பணம்
கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறான்.

Friday, March 30, 2012

அம்மழைநாளில்..






உன் திருமண நாளன்று
பேய் மழையொன்று பெய்ய,
மரங்களடர்ந்த
ஆளில்லா சாலையில்
பெருங்குரலெடுத்து
நான் அழவேண்டும்.

Sunday, March 25, 2012

ஒற்றைப் புன்னகை.




 மழைப் பூக்கள் உதிரச் செய்யும்
இறந்த புத்தனை மீட்டு வரும்
இதயப் படுகொலைகள் நிகழ்த்தும்
சில நேரங்களில் சில மாதிரியாக
உன் ஒற்றைப் புன்னகை.

Saturday, October 22, 2011

மழையழகி !






எப்போதும் மிச்சமிருக்கிறது
உனக்கான ஒரு
இளவேனிற் கால அணைப்பும்,
ஒரு மழைக்கால முத்தமும்.

Monday, August 15, 2011

The story of a fakeMBAplayer. Trimester 1.





'First Night' at the Hostel.

Ram & Sita will no longer run along the circular track. The two 450m and 750m trains can be dismantled now. The stupid A,B,C,D,E,F Engineer,Doctor,Lawyer,Scientist & Bullshit will now sit only with their spouses around a circular table. The assole grocer had turned honest all of a sudden and will not use false-weights. Damn it. You want to erase the Razbliuto, Preeminence,Japery words from the grey matter. Pagalguy bookmarks deleted. TIME, IMS, CL unsubscribed.

Day 1 on the campus. The School is like a Nazi Camp. You find half of the senior batch with some POR, behaving like Hilter. General Secretary is GenSec. Auditorium is Audi. Attendence will henceforth be known as Rollcall. Associate director is an Ass.

Curtain rise. The MBA is declared open.

Student’s Union , Placement committee & 12+ clubs. Classes,Presentations, Assignments,Projects, Submissions, Case studies & Informal interactions. You are sucked till the last drop of blood. The first time you hear the typical 23:59:59 deadline you think of the old Bata chappals priced at 99.95rupees.

As a first thing, MBA doubles the number of friends on Facebook and bombards your inbox. You become a part of College, Batch, Section, Hostel , Hostel wing, Regional,Guys only, Last benchers and several other Facebook groups. In the first week, over the group emails you see people losing almost everything. Books, Pendrives, Tupperwares, Blazers, Tie , their brains. Sans underwears.


Falling in love with parathas and the 5 min Fag takes priority over liking a girl in the batch and even if you like one, She’s already ‘booked’ by a senior.

The senior batch gets tired in a couple of weeks, the noose loosens. Little you know that professors are waiting like hungry lions, never fed in last one year !!

Enter class.

In the present age of SmartArts, they are atleast a decade behind with all that god forsaken Clip arts and animations. These post lunch PPTs. The bestest sleep inducers on the earth. An insomniac, you turn into instant Kumbakarna. 70 year old visiting faculty on the dias. 80 percent of the students occupying 20 percent of the last rows. Perfect example of a normal curve for the Statistics Ma'm. 100% of the students are outside the normal curve.

In another Bschool where there are pre-assigned places, this Anand dood is sitting right under professor's nose. Looks like he is meticulously taking notes. Actually he is in 5th level of inception dream while a never-before last bencher, IIT topper Viveka is fuming at the back.


A 'Gone Case' professor gives you infinite number of assignments and rapes you brutally with his advices. Horribly Unsittable. The guy next to you whispers in your ears, "He fucked his own ****** and gave birth to himself" . You burst out in laughter and pre-book the lowest possible marks in the class.

Marketing faculty at two different classes mentions about 'Virgin Market, & 'Naked Idea' . You connect them, smirk and say, " I will never go unprotected". The same evening you go to a senior’s room asking for Bplan tips. A drunkard, he closes your laptop lid and says, "MBA is intellectual masturbation" and pushes across a pint of beer. Cheers!

You learn the all new bad mouthing. Innocent fucker. Sarcastic Asshole. Clever dick and what not. Businesslevel abusing.

Group submissions are cake walk for some and pain in the ass for others. 3 out of 5 never care what is it all about but want a cc before sending the final copy to the faculty.

You see the green dot against the girl in your group at 3AM . Wanting to impress her you ping, "Our assignment is shaping up very well. But I think we are lacking in the pubic relation part. We need to develop that" ... Goddammmnn. The bloody L key. You are blocked.Neverthless you learn about elevator pitching and try it with the some other girl.

There is another gang which cares only about Bschool competitions. The number of participants in a Bschool comp is directly proportional to the prize money and vouchers attached to it. Atlast this group of Powerpoint Pandits use of all the available options in a ppt and present the ‘facts’ with Wikipedia hyperlinks.

The guest lectures you miss are the best on the campus. The ones you attend are instant brain deaths. All your guest lectures will revolve around Google & Apple or McDonald & KFC. Dear speaker, The third time you use a 'You know' inside 20 seconds you are not a good speaker you know.

Trimester Calls!!

The first time you see the Trial balance. The fear is similar to a medical student when they first lay their sight on a cadaver. You forget all the Bschool wars and pick people on Facebook for the Business Law question papers. Rest of the subject books were never opened, even for writing your name on it.

The hardcore marketing guy uses Kotler as his pillow and Fin guy names his kids EBIT & EBITDA in his dreams. There is still a group preparing the arm-pit, socks, belt chits and a master chit which summarizes which bit is where.

Summer CVs are nothing but desperately filled A4 sheets that make you ROFLMAOed. "Won a group singing competition in Class V, Painted a modern art in Class II, Group leader in Class VII Social Science assignment and infinite others. Someone from down south writes, "Secured State first in Twelfth Mathematics exam". Bold. To tell you ,7346 other students 'secured' state first that year and this guy had the habit of memorizing the answers and always started to solve a problem from , "Hence Proved//"

People are desperate for CV points. Everything they do post 6PM, involves a potential CV point thing. If allowed, they will add ‘ Expert in Modern –art wall peeing’ in the about me column.

You never knew your fucking tenth marks will be a shortlisting criterion for summers.
You remember the bitch again. Had I not known you I'd have got better marks.

Stop. Some deliverables at 23:59:59
Am going. Rest in next post.

PS1: Shit scared about my summers while am posting this.
PS2: MBA is No solid,No liquid,No plasma. But a Gas.







The problem of being a South Indian in a Bschool.





The day of announcement of the results. Thank god you are admitted. At last. Some relief. College pal phones you and after formal congos says ‘Meesaya eduthuru. Northie ponnungalukku mesa irundha pudikaadhu” (Wipe your Moustache off. Northie girl doesn’t get along with mushy guys).

You see him as a savior. Do that. Think you look like ‘Thillu Mullu’ Rajini and stand before amma. After a brief shock she adds, “ Oh. Anga ulla manjal vachrukken. Poi theichi kulichiko”. Arghhh.

Airport. Adieu Sennai Madharaas. In the flight an old lady with the specs ,” Krupya thoda hut jaayiye . Mujhe saaman rakhna hei” . A padikkathavan Rajini appears again withinself . Smiling you say, “Yes . Yes. Thank you”. The lady is puzzled. Again minutes before landing when your eyes are fixed on to the refreshing pair of waxed legs , the air hostess with her glass of water whispers , “ Kursi. Thoda aage”. The reply was “No. Thanks”

At the end of the day 1 you update your Facebook wall with any of these three phrases.Ek gaav mein Ek kisaan raguthaatha.. Raha.. Raha”, “Arrey yaar!!!” ,” Roti, Rajma and Aloo L

Anshul, Arnav,Abhinav, Arnab, Ayush, Amit, Ashish. Ankit. Confusions of India. RIP Anands, Aruns, Karthiks, Sureshs & Rameshs.

The next day someone asks you , “ Are you a Maddu?” Mallu misspelt you thought . Madras = Maddu. Mallu, Kaddu, Golti likewise. Whattey explanation. Appo Salem na enna Sallu va..? Podango.

You are astonished cum annoyed to know that Keralites can understand,talk,walk Hindi you bloody fellow. People from AP can speak broken Hindi. Kannads speak even Marathi. Dei. Ennagada. Naama ellam onnunu nenachen? Appo naan than out aa? Oh Gaaaawd.

Class rooms are nothing less than night mares. A girl in the class is on the way with a smile. Says something. Before you could decipher that, a Villain with a loud voice crosses and declares, “Usko Hindi nahi aathi hei.” Otha Dei.

No where connected to the mass the world looks deserted. When the entire class bursts out in laughter for a professor’s joke in Punjabish Hindi you are busy nudging the next fellow , “What yaar. Kya yaar. Bol yaar”. The chap makes sure that he doesn’t sit in your vicinity for any of the future classes. It becomes a routine and over a period of time it becomes almost involuntary. You bang the desk and start laughing loud enough so that Prof makes a special note of you, though you don’t get a single bit of it. Desperate class participation you see.

You pretend to be the calmest guy in the class. Little the other people know that you penned a love letter in Class V and the cc of the same was sent to the Maths teacher. A typical last bencher you hurled pieces of chalk at the miss and in UG college you proudly used to claim the prettiest faculty , “En Figure”. Distant sweet memoirs. Vaal is suruttified.

Morning before you even get up you think of the day’s menu. “Aloo parantha & Dahi”. That Idli, Pongal & Meduvada floating on a plate of Sambhar at Ratna Café in Triplicane flashes across. The same weekend you travel 50 Kms up and down for a Andra full meals.

Water sprinkled on a banana leaf. You are getting emotional. Rice piled. Hand drilled. Hole made. Podi put. Ghee vittu. You are disturbed. Thinking of the Home and Amma for the first time in 40 days. Eating the first vaai of Rasam. You are about to cry. For the first time in life you tip Rs.30.

You’ve never been a great fan of Rajnikant. Sans Baadsha. But when people tease you with The name for every single thing you do you feel more connected to him. Some youTube videos for the rescue. Blue neon/Led lights flashing S.U.P.E.R S.T.A.R and then a

R
A
J
N
I

Goosebumps. And the only solace.

You try desperately to learn some Hindi but fail again and again. Frustrated, you see the famous

Vadivel comedy tracks and hit the sack.

Dhanyavaad.

Wednesday, June 22, 2011

ஆதலினால் காதல் செய்வீர் !




மேற்கு தொடர்ச்சி காடுகளில்
ஒரு மலை வாசஸ்தலத்தின்
கொண்டை ஊசி வளைவுகளை
லாவகமாக கடந்து கொண்டிருக்கிறது
ஒரு அரசுப் பேருந்து.
அவள் கண்ணீரால்
நனைந்திருக்கிறது
இவன் வலது தோள்சட்டை .

கிராமமொன்றின்
மருந்துக் கடையில்
நடுங்கியபடியே
நெற்பயிருக்கென சொல்லி
பால்டாயில் வாங்கிகொண்டிருக்கிறது
தோற்றுப்போன ஒரு குரல்.

அடித்துப் பெய்த பேய்மழைக்கு
அடுத்த நாளில்
பதினாறு கமான் பாலத்தின் மேநின்று
காட்டாற்று வெள்ளத்தை
வெறித்து பார்க்கின்றன
கண்ணீர் தளும்பும்
கண்கள் நான்கு.

அடுக்குமாடி கட்டிடமொன்றின்
27 வது மாடியில்
மின்விசிறிக்கேற்ப
இடவலமாக
உருண்டுகொண்டிருக்கிறது
சற்றுமுன் காலியான ஒரு
தூக்க மாத்திரை குப்பி.

இரு கைகள்
குளிர் ஆசுவாசம் கொண்டிருக்க
இன்னுமிரண்டு படபடவென
நேசத்தின் வேதனையை
காற்றில் கிறு
க்கிக்கொண்டிருந்தன
கண்கள் நிலைகொண்டிருந்தன.

எங்கெல்லாமோ சுற்றிதிரிந்து
சனத்திரள் மிகுந்த நிலையத்தில்
குலுங்கி நிற்கிறது
இளரத்தம் தோய்ந்த
ஒரு பழைய என்ஜின் பெட்டி...!

Sunday, May 15, 2011

ஆட்சி மாற்றம்..!




தேர்தல் முடிவுகள்
அறிவிக்கப்பட்டுவிட்டன.

ஆங்காங்கே
மழைகாளான்கள் போல
சில நாகராஜ சோழன்களை
காண முடிகிறது..

போலீஸ் ஈக்கள்
மொய்த்த அச்சாலை
வெறிச்சோடி
நிசப்தமாயிருந்தது.

"முன்னாள்" சேர்க்கப்பட்ட
அரசியல்வாதியின்
வீட்டு நாய்வாலில்
மட்டுமே கொஞ்சமேனும் நன்றி
மிச்சமிருக்கிறது.

நாளேடுகளில்
இதுநாள்வரையில்
பிரபல நடிகையாய்
இருந்தவள்
நாளை முதல்
மாஜி- மந்திரியின்
காதலி எனப்படுவாள் .

ஐந்தாண்டுகளாய்
வெறி கொண்டிருந்த
கண்ணகியின் கண்கள்
சாந்தமாயிருக்கின்றன..
ஒருவித பயம் அப்பியிருக்கிறது.
நீட்டியிருக்கும்
இடக்கைக்கு
அருங்காட்சியகத்தில்
சற்றே ஒய்வு கொடுக்கப்படலாம்.

காப்பீட்டுத் திட்டத்தில் உள்வந்தவர்
அவசர சிகிச்சை பிரிவிலிருந்து
வெளி கொணர்வரப்படுகிறார்.
பத்தோடு பதினொன்றாக
படுக்க வைக்கப்படக்கூடும்.

நாளை காலை
பழையன கழிதலும்,
புதியன புகுதலும்,
அரசு அதிகாரிகளின்
கைப்பேசி புத்தகங்களில்
பல மாற்றங்கள் நேரிடும்.

ஆசிரியை அக்கா
அதிர்ச்சிக்குள்ளாகியிருக்கிறாள்.

புதிய செயலகத்தில்
டீக்கடையை குத்தகைக்கு எடுத்தவனும்,
கட்டிட காண்ட்ராக்ட்காரனும்,
ஏதோ ஒரு சேரியின் மூலையில்
இடிந்துபோய்
உட்கார்ந்திருந்தனர் .

இங்கே இடம்பெறாதோர்
யாவரும் நாளை தங்கள்
வசதிக்கேற்ப
ரோட்டோரப் பாட்டி கடையிலோ,
கையேந்தி தள்ளுவண்டியிலோ,
வசந்த பவனிலோ,
சரவண பவனிலோ ,
வழக்கம் போல
வெண்பொங்கலும், வடையும்
முடிந்தபின்னர்,
கை கழுவிட்டு
தத்தமது வேலைகளை பார்க்க
போய்க்கொண்டிருப்பர்.

Tuesday, April 26, 2011

பழுப்பேறிய உப்பரிகை..




சில ஆண்டுகட்கு பிறகு
பழைய காதலியின் வீட்டை
கடந்து போனேன் ...

கலையிழந்திருந்தது.
கதவுதாண்டி கேட்கும்
சிரிப்பொலி நிசப்தமாயிருந்தது.

வாசலெங்கும் நிறைந்திருந்தன
காய்ந்து சருகான
வில்வமரத்து இலைகள்..

மிச்சமிருந்தது
காய்ந்து போன சில
மாத்துண்டுகள் மட்டுமே.
வாசற் கூண்டில்
காதல் பறவைகள்
காணமல் போயிருந்தன.

எப்போதோ கட்டிய
வாஸ்து மணிமட்டும்
காற்றின் கெஞ்சலுக்கேற்ப
ஒரு சோககானம்
பாட,

ராமர்பானமும் , மல்லிகையும்
பூத்துக்குலுங்கிய
அவள் தோட்டத்தில்
காகிதப் பூக்கள்
கேட்பாரற்று வளர்ந்திருந்தன..

என் சிறு வயது
அரண்மனையின் உப்பரிகையில்
சுண்ணாம்பு சற்று பெயர்ந்து
பழுப்பேறியிருந்தது

அங்கே
பச்சை நிறவுடையில்
தேவதை போல்
அவளுமில்லை...
சற்று மேலே கொடியில் காயும்
அவள் உள்ளாடைகளுமில.